Teraźniejsza Prawda nr 255-256 – 1971 – str. 38

3 Tamuz – Różne grupy rzymskich żołnierzy wspięły się na mur Antonii i weszły do świątyni, lecz zostały zmuszone do odwrotu. 15 czerwca – Po zaciekłym oporze korpus ten został zmuszony do powrotu do Galicji.
4, 5 Tamuz – Rzymianie nie mogąc zdobyć świątyni zdobywają wieżę Antonii. 16, 17 czerwca – Bitwy tych dwóch dni pozwalają państwom centralnym zacieśnić pozycje Rosjan pod Lwowem, który zostaje zdobyty pięć dni później.
17 Tamuz – Rzymianie rozpoczynają podkopywanie fundamentów Antonii. 29 czerwca – Uderzenia państw centralnych, zadawane w kierunku północnym przez armie Von Mackensena cofającym się Rosjanom, po upadku Lwowa zaczynają przełamywać rosyjskie linie obrony Warszawy w Polsce w ich południowo-zachodnim i południowym łuku w kierunku wschodnim.
22 Tamuz – Żydzi spalili 35 stóp północno-wschodniego krużganka, przylegającego do świątyni, ponieważ on umożliwiał Rzymianom okrężną drogą przedostawać się do świątyni. 4 lipca – Państwa centralne manewrem okrążającym Kraśnik w Polsce powodują, iż Rosjanie, nie mogąc utrzymać swoich pozycji, z miejsca poddają się.
23 Tamuz – Rzymianie kończą podkopywanie fundamentów wieży Antonii. 5 lipca – Atak na wysunięty punkt obronny Warszawy rozpoczyna się natarciem przez Von Mackensena na Rosjan, na wschód od Kraśnika, w celu opanowania linii kolejowej z południa do Warszawy.
24 Tamuz – Rzymianie palą 22 ½ stopy więcej krużganka świątyni. 6 lipca – Państwa centralne na skutek przeciwuderzenia Rosjan na czwartą armię Von Mackensena pozostają w dalszym ciągu odcięte od drogi żelaznej z południa w kierunku Warszawy.
27 Tamuz – Żydzi zwabiają wielu Rzymian do pułapki ogniowej na jeden z krużganków świątyni, przez co wielu tych ostatnich zostaje spalonych. 9 lipca – Atak sił państw centralnych na punkt obronny Warszawy na wschód od Kraśnika, jest powstrzymany straszliwym odparciem.
28 Tamuz – Rzymianie palą cały północny krużganek świątyni. 10 lipca – Czwarta armia państw centralnych zwycięskim przeciwatakiem odpędza Rosjan od Kraśnika.

kol. 2

8 Ab (5-ty miesiąc) – Rzymianie kończą obwałowanie naprzeciw świątyni. 19 lipca – Postępy i zwycięstwa sił państw centralnych, pod dowództwem Von Mackensena, w bitwach pod Sokalem i Krasnymstawem są powodem rozpoczęcia ewakuacji Warszawy (zakończonej 5 sierpnia).
8, 9 Ab – Rzymianie palą resztę krużganka świątyni, kierując Żydów na wewnętrzny dziedziniec świątyni. 19, 20 lipca – Zwycięskie wojska państw centralnych, dowodzone przez Von Mackensena, w czasie walk pod Sokalem i Krasnymstawem niszczą pozycje Rosjan na wielkim odcinku frontu zmuszając ich na wielkim obszarze do odwrotu.
9 Ab – Żydzi wypadają z wewnętrznego dziedzińca i atakują Rzymian, znajdujących się na zewnętrznym dziedzińcu, lecz zostają dotkliwie odparci. 20 lipca – Rosjanie podejmują ciężkie przeciwnatarcie na armie państw centralnych w bitwach pod Sokalem i Krasnymstawem, lecz zostają całkowicie odparci.
10 Ab – Świątynia jest podpalona przez Rzymian w 676 rocznicę spalenia jej przez Nabuchodonozora, przez co wielka liczba Żydów w Jerozolimie zostaje wykluczona z walki. 21 lipca – Armie Von Mackensena straszliwie biją Rosjan na wielkim obszarze frontu, (przez co upadek Warszawy staje się nieunikniony. Coraz bardziej konieczny staje się odwrót Rosjan na wschód w kierunku bagien Prypeci. Pociąga to za sobą wielkie straty w ludziach i amunicji, wskutek czego wielka liczba Rosjan zostaje wyeliminowana z działań wojennych.
20 Ab- Rzymianie rozpoczynają wznoszenie wałów naprzeciwko górnego miasta. 31 lipca – Ludendorff jako szef sztabu Von Hindenburga rozpoczyna organizowanie próby okrążenia na północy cofających się Rosjan.
7 Elul (6-ty miesiąc) – Ukończono wały naprzeciwko górnego miasta, którego mury zostały przez Rzymian zdobyte. 17 sierpnia – Ludendorff rozpoczyna pierwszy etap tej próby zabezpieczeniem w tym celu linii, przez umocnienie linii od Rygi do punktu położonego tuż na północ od Kowna, którego oblężenie rozpoczął 8 sierpnia.
7, 8 Elul – Rozpoczyna się straszliwa masakra Żydów i burzenie górnego miasta. 17, 18 sierpnia – Ostatecznemu szturmowi na Kowno 17 sierpnia towarzyszą straszliwe straty Rosjan i zniszczenie ich sił, co prowadzi do okrążenia ich 18 sierpnia.

poprzednia stronanastępna strona