PYTANIA I ODPOWIEDZI

LICZBA ZBAWIONYCH KLAS Z RODZAJU LUDZKIEGO

      Pytanie: Ile będzie zbawionych klas spośród rodzaju ludzkiego?

      Odpowiedź: Na to pytanie można odpowiedzieć z różnych punktów widzenia:

      (1) Mówiąc ogólnie, będą dwie takie klasy – klasa niebiańska i klasa ziemska, pierwsza będzie miała chwałę niebiańską, a druga chwałę ziemską (1Kor. 15:40, 48); jeszcze inaczej nazwane są one wybrańcami i nie wybranymi (E. tom 4, 88, 89; E. tom 12, 473, par. l, 702; E. tom 16, 325, 326). Nasz Pan mówi o nich, że są oni obrazowymi owcami z dwóch owczarni: owce z owczarni Wieku Ewangelii i „drugie owce” (owce restytucji), „które nie są z tej [Wieku Ewangelii] owczarni”, ale z owczarni Wieku Tysiąclecia (Jan 10:14-16). Pierwsza klasa jest wybierana „w tym wieku”, a druga ,,w przyszłym wieku” (Mat. 12:32).

      (2) Z innego punktu widzenia będą trzy takie klasy: pozafiguralni Kapłani, Lewici i Izraelici (przedstawieni odpowiednio w Przybytku, Dziedzińcu i Obozie), to znaczy Małe Stadko, reszta wybrańców i nie wybrani (T 27-30).

      (3) Są cztery takie klasy, gdy liczymy pozafiguralnych Kapłanów i Lewitów oraz nie wybrany zbawiony rodzaj ludzki zgrupowany w dwie klasy; pierwsza klasa to Niby-Wybrańcy – czyli wierni Przymierzu wierzący Żydzi i wierni usprawiedliwieni z wiary z Wieku Ewangelii, a druga klasa to nie wybrani – czyli reszta Żydów i pogan, którzy będą zbawieni (E. tom 12, 474 u góry).

      (4) Oni też mogą być uważani jako stanowiący pięć klas: pozafiguralni Kapłani, trzy grupy pozafiguralnych Lewitów (Starożytni Godni – Kaatyci, Wielkie Grono – Meraryci i Młodociani Godni – Gersonici) i świat rodzaju ludzkiego (w obrazie Przybytku przedstawiony jest w Obozie).

      (5) Joel 2:28, 29 pokazuje, że będzie sześć klas: Małe Stadko (sługi), Wielkie Grono (służebnice), Starożytni Godni (starcy), Młodociani Godni (młodzieńcy), Niby-Wybrańcy (synowie) i nie wybrani (córki). Zobacz Izaj. 60:4; TP ’30, 54, 55; TP ’23, 77, pyt. 20; TP ’62, 119, szp. 2. Te sześć zbawionych klas spośród rodzaju ludzkiego wraz z pokutującymi upadłymi aniołami będą stanowić razem siedem zbawionych klas (TP ’60, 50-57).

      (6) Znajdziemy siedem zbawionych klas spośród rodzaju ludzkiego, jeżeli podzielimy Niby-Wybrańców na dwie klasy: na tych, którzy nie poświęcają się aż do ustanowienia ziemskiej fazy Królestwa i na tych – poświęceni członkowie Obozu Epifanicznego – którzy poświęcają się w ciągu Epifanii, ale po roku 1954, kiedy Epifania zaczęła zachodzić na Bazyleję i kiedy nikt więcej nie może wejść na Dziedziniec
kol. 2
Epifaniczny jako kandydat do klasy Młodocianych Godnych (TP '49,42 szp. 2, par. 2). Posłannik Epifanii wykazuje z Pisma Świętego (np. P ’30, 15; por. TP ’62, 88, 89), że począwszy od jesieni 1954 r. Poświadczająca Służba Wielkiego Grona wykonuje się w związku z budowaniem Obozu Epifanicznego, jako odrębnego od Dziedzińca Epifanicznego. Poświęcenie jest zawsze właściwe (E. tom 4,420; Z 1113; F 186; Ks. Pytań 434). Zgodnie z tym wielu poświęca się w Obozie Epifanicznym od roku 1954, kiedy wejście do klasy Młodocianych Godnych skończyło się, a zaczęła się Poświadczająca Praca budowania Obozu Epifanicznego. Ci poświęceni członkowie Obozu Epifanicznego są ściśle spokrewnieni z klasą Młodocianych Godnych, ale nie stanowią jej części. Oni są przedstawieni w połowie pokolenia Manasesowego, które miało swoje dziedzictwo na zachód od Jordanu – a strona ta przedstawia zbawienie restytucji, jako odrębne od zbawienia Godnych (Starożytnych i Młodocianych), którzy są przedstawieni przez tę połowę pokolenia Manasesowego, która miała swoje dziedzictwo na wschodniej stronie Jordanu, a strona ta przedstawia zbawienie z wyboru (E. tom 4, 450,451; E. tom 15, 528). W sposób ogólny poświęceni członkowie Obozu Epifanicznego są załączeni do Niby-Wybrańców, „synów” restytucji, chociaż są oni odrębną klasą z punktu widzenia uczynionego poświęcenia i okazania się wiernymi w trudnych warunkach Epifanii, czyli Czasu Ucisku.

      (7) Znajdziemy osiem klas, jeżeli policzymy Małe Stadko, Wielkie Grono i sześć klas, które zdobędą wieczne życie pod Nowym Przymierzem (wyobrażone w sześciu synach Ketury – E 118 u góry; TP ’57, 10-14; P ’58, 3-8; TP ’67, 93, szp. 1, par. 4; P ’63, 77),

      (8) Jeżeli podzielimy Godnych (Starożytnych i Młodocianych przedstawionych przez syna Ketury Joksana) na dwie klasy, Starożytnych i Młodocianych Godnych (którzy są odpowiednio przedstawieni przez dwóch synów Joksana, Sabę i Dedana – i dodamy siedem klas wymienionych w par. (7), to otrzymamy dziewięć zbawionych klas.

      (9) Jeżeli dodamy do pozafiguralnych Kapłanów i trzech grup pozafiguralnych Lewitów sześć klas, które zdobędą życie pod pozafiguralną Keturą, to otrzymamy razem dziesięć klas.

      (10) Jeżeli zaś dodamy do Kościoła Pierworodnych pozafiguralnych dziesięć pokoleń (połowa pokolenia Manasesowego na zachodniej stronie Jordanu stoi za jedno z dziesięciu pokoleń, a dziesięć przedstawia „całą klasę restytucji” – E. tom 4, 451; TP ’60, 10, par. 42), to otrzymamy jedenaście klas.

      (11) Jeżeli znowu podzielimy Kościół Pierworodnych z Wieku Ewangelii na dwie klasy,

poprzednia strona – następna strona