Teraźniejsza Prawda nr 246-247 – 1969 – str. 92
W roku 1568 ukazała się Biblia Biskupów. Była ona wydana przez Kościół Anglikański w przeciwstawieniu się Biblii Genewskiej. Oparta ona została na Biblii Cranmera, a była przetłumaczona przez piętnastu teologów, z których ośmiu było biskupami Kościoła Anglikańskiego, stąd też jej nazwa. Wydana ona /ostała w trzech częściach w latach 1568—1572, ale okazała się zbyt wielkich rozmiarów i zbyt kosztowna dla szerokich mas i wkrótce zaniechano ją. Protestanckie wersje w Anglii dały bodziec wygnanym angielskim teologom katolickim do przetłumaczenia i wydania Biblii Douai. Została ona oparta na Wulgacie. Nowy Testament tej Biblii został przetłumaczony i najpierw ogłoszony w Reims we Francji w roku 1582, a jej Stary Testament w Douai, we Francji w latach 1609—1610. To, co się nazywa obecnie Biblią Douai jest to poprawione wydanie Nowego Testamentu z Reims i Starego Testamentu z Douai dokonane przez biskupa katolickiego Ryszarda Challonera. Ogłosił on swe poprawione wydanie z adnotacjami (zazwyczaj skróconymi w nowoczesnych wydaniach tej Biblii) w roku 1749 i 1750 w pięciu tomach. Język angielski tej Biblii jest zlatynizowany i sztywny, zazwyczaj niewolniczo literalny (w stosunku do Wulgaty). Z tego też powodu powtarza ona zarówno zalety jak i wady Wulgaty i staje się często niezrozumiała z powodu „zaburzenia” lub „nadmiaru” łacińskości, wprowadzając oczywiście do Biblii wiele niebiblijnych rzeczy rzymskiego katolicyzmu. W obawie aby ona nie zamieniła rzymsko katolików na nierzymsko-katolików, musi być zaopatrzona w notatki rzymsko-katolickie. Tłumaczenie to ustępuje znacznie Autoryzowanej Wersji. Ponieważ wielu naszych czytelników zna mniej lub więcej przekłady E.R.V. i A.R.V., z których ten drugi jest lepszy od poprzedniego będąc zarazem jednym z najlepszych angielskich tłumaczeń, nie będziemy więc czynić dalszych komentarzy na temat tych dwóch przekładów. Zauważmy jednak w związku z tym, że 37 znawców Starego Testamentu i 29 Nowego Testamentu, wybitnych brytyjskich uczonych
kol. 2
należących do pięciu denominacji pracowało nad przekładem E.R.V. od roku 1870 wydając Nowy Testament w roku 1881, a Stary Testament w roku 1885; podczas gdy dwie mniejsze grupy wybitnych amerykańskich znawców Starego i Nowego Testamentu należących do dziewięciu wyznań opracowało przekład A.R.V. w tym samym czasie. Ale na żądanie brytyjskich korektorów mogli oni dopiero wydać swój przekład Biblii w roku 1901. Te dwa tłumaczenia w szybkim czasie zastąpiły Autoryzowaną Wersję, znacznie prędzej niż w swoim czasie A.V. zastąpiła przekłady, których była ulepszeniem. (Skrót A.V. znaczy Autoryzowana Wersja — dopisek tłum.).
Naszą rozprawę na temat ogólnych zarysów Biblii zakończymy kilkoma faktami i liczbami zaczerpniętymi z analitycznego słownika Biblii (patrz poniżej).
Słowo literackość (po ang. literosity) jest rzadko używanym słowem. Oznacza ono literacki charakter pisma. Przez to słowo chcemy wypowiedzieć myśl o literackim charakterze Biblii, jako zarysie przedmiotu niniejszego rozdziału. Pismo Święte jest bowiem dziełem literackim, a w szczególności Stary Testament jest wspaniałą literaturą, jeśli go traktujemy z punktu widzenia literatury, jaka w ogóle istnieje na świecie. Biblia bowiem jest nie tylko księgą; jest to biblioteka złożona z 66 ksiąg, która w swych częściach stanowiących Stary Testament zawiera wszystkie pomniki literackie, jakie naród hebrajski stworzył aż do czasu, gdy język ich stał się językiem martwym i został zastąpiony mową aramejską, używaną przez ludność izraelicką jako ich mowę potoczną. Używanie Biblii do celów religijnych jako księgi tekstów, którą ona jest, spowodowało, że tłumaczenia Biblii były całkowicie dokonywane prozą. Dopiero od niedawna zaczęto tłumaczyć części poetyckie Biblii poezją, a podzielenie Biblii na rozdziały i wiersze nie sprzyjało rozpoznaniu w niej dzieła literackiego.
TABELKA
| Stary Testament | |
| Ilość ksiąg | 39 |
| Ilość rozdziałów | 929 |
| Ilość wierszy | 23214 |
| Ilość słów | 592439 |
| Ilość liter | 2728110 |
| Środkowe księgi | Przyp. Sal. |
| Środkowe rozdziały | Ijob 29 |
| Środkowe wiersze | 2 Kron. 20:17 |
| Najkrótsze wiersze | 1 Kron. 1:25 |
| Nowy Testament | |
| Ilość ksiąg | 27 |
| Ilość rozdziałów | 260 |
| Ilość wierszy | 7959 |
| Ilość słów | 181253 |
| Ilość liter | 838380 |
| Środkowe księgi | 2 Tes |
| Środkowe rozdziały | Rzym. 13 i 14 |
| Środkowe wiersze | Dz. Ap. 17:17 |
| Najkrótsze wiersze | Jana 11:35 |
| Biblia | |
| Ilość ksiąg | 66 |
| Ilość rozdziałów | 1189 |
| Ilość wierszy | 31173 |
| Ilość słów | 773692 |
| Ilość liter | 3566490 |
| Środkowe księgi | Micheasz i Nahum |
| Środkowe rozdziały | Psalm 117 |
| Środkowe wiersze | Psalm 118:8 |
| Najkrótsze wiersze | Jan 11:35 |
Psalm 117, środkowy rozdział Biblii jest też najkrótszym rozdziałem. Ks. Ezdrasza 7:21 zawiera wszystkie litery alfabetu z wyjątkiem J. Słowo Jehowa albo PAN jest powtórzone 6855 razy w Biblii. Słowo Wieczność ukazuje siq tylko raz w Biblii u Izajasza 57:15.
kol. 1
LITERACKOSC BIBLII WYPROWADZONA NA ŚWIATŁO DZIENNE
W czasie dziewiętnastego stulecia trzech uczonych specjalnie poświęciło się wśród innych rzeczy badaniu niektórych ksiąg Starego Testamentu
kol. 2
jako poezji. Pionierem wśród nich był biskup Robert Lowth, którego epokowe dzieło ogłoszone w roku 1753 pod tytułem: „Uniwersyteckie Wykłady o Świętej Poezji Hebrajczyków”, otworzyło nowy świat myśli, gdy chodzi o Pismo Święte Starego Testamentu.