Teraźniejsza Prawda nr 246-247 – 1969 – str. 79
stopniowo i wzrastająco z której to przyczyny jesteśmy stopniowo coraz więcej przez Niego uzdolnieni, w siódmej części Jego misji do Jego własności, podczas Wtóre j Obecności, abyśmy mogli przynosić mięsną ofiarę Panu w sprawiedliwości. Takie kształcenie pozaobrazowych synów Lewiego, aby mogli przynosić przyjemne ofiary, takie ich początkowe ofiarowanie, uzdalniając ich do współdziałania z Nim w ich ofiarach, Pan nasz czynił na pewno podczas Paruzji i Epifanii. Bez tego wyrabiania charakteru i czyszczenia, Prawda nie byłaby ani jasno widzianą, ani owocnie głoszoną i dlatego taka ofiara nie byłaby w sprawiedliwości; a Jego pracą jest, aby przygotować i uzdolnić ich do przynoszenia mięsnej ofiary, tj. do głoszenia Prawdy w sprawiedliwości dla Boskiego upodobania.
(24) Że Jego posługa stopniowo uzdolniła Maluczkie Stadko do przynoszenia mięsnej ofiary Panu w sprawiedliwości podczas Paruzji i Epifanii jest widoczne z faktów. Podczas Paruzji przedstawiali członkowie Maluczkiego Stadka chwalebne Prawdy nie tylko pojedyncze lecz także głębsze i czynili to w sprawiedliwości. W wyniku tego wykonali nie całą, lecz główną część pracy żęcia i przez to byli uzdolnieni do pociągnięcia większości członków nóg, członków Chrystusa, jak również wielu utracjuszy koron i indywidualnych Młodocianych Godnych. Ich charaktery będąc przez Pana stopniowo przypodobane do Prawdy, którą przedstawiali, dawały moc, wagę i wpływ ich poselstwu, a w ten sposób z większym skutkiem wykonały pracę żęcia. Jego posługa do nich uzdolniła ich do pracy świadczenia światu względem grzechu, sprawiedliwości i sądu przyszłego Królestwa. Ta sama posługa naszego Pana uzdolniła ich do skutecznej i owocnej pracy wobec Kozła Azazela. Jako dowód i nagrodę ich wierności trzymania koron, Pan dał im chwałę wyznawania grzechów pozaobrazowego Izraela nad Kozłem Azazela (Ps. 149:5-9; 3Moj. 16:20-22), prowadząc go do bramy i przeznaczonego człowieka, i pozostawiając go w warunkach puszczy. Wykwalifikowani przez usługę naszego Pana we Wtórej Jego Obecności względem nich, z powodzeniem doprowadzili do uzupełnienia wyznawania grzechów nad Kozłem Azazela od 1914 do 1916 r. A od jesieni 1916 wykonywali inną pracę w przedstawianiu innych części poselstwa Prawdy, stosownych do Kozła Azazela. To doprowadzi w swoim czasie do oczyszczenia ostatniego i tak ten zarys ich pracy będzie z powodzeniem zakończony. To samo poselstwo naszego Pana dla ich korzyści uzdolni ich do tego, aby byli w stanie głosić Słowo, które pomoże oczyszczonemu Wielkiemu Gronu do wykonania jego prawdziwej pracy epifanicznej w sprawiedliwości. Ono również kwalifikuje i uzdalnia ich, aby głosili Słowo Boże, które zgromadza i rozwija klasę Młodocianych Godnych na okres Epifanii. Przeto widzimy, że usługa naszego Pana dla Maluczkiego Stadka w Paruzji uzdolniła ich do tego stopnia, aby byli zdolni głosić Słowo Boże w sprawiedliwości
kol. 2
i przyprowadzić większość Pszenicy do Prawdy i dobrze ich rozwinąć, być pomocnymi światu i tym, którzy stracili korony nie będąc jeszcze w owym czasie objawieni jako Lewici i indywidualni Młodociani Godni, jak również, aby w Epifanii mogli głosić w sprawiedliwości i ze skutkiem ponieważ według woli Bożej jest to ich praca względem Wielkiego Grona i Młodocianych Godnych.
(25) Tak dalece, jak przeszłe i teraźniejsze warunki Wielkiego Grona pozwalały, aby móc skutecznie pracować między nimi w Jego usłudze rozwijania i przeczyszczania, to On im dopomagał, aby mogli głosić w sprawiedliwości. Oni to wykonywali lepiej, będąc utrać j uszami koron jeszcze nie objawionymi jako członkowie Wielkiego Grona w Paruzji, aniżeli to czynią teraz, jako objawieni członkowie Wielkiego Grona w Epifanii. Dlatego podczas Paruzji głosili sprawiedliwie Słowo Boże, aby zebrać niektórych ostatnich członków Maluczkiego Stadka i niektórych nieobjawionych Młodocianych Godnych. Razem z Młodocianymi Godnymi jako „przychodniami”, Wielkie Grono jako „biedni” dokonało przeważnie pracy pokłosia (1914-1916), gdy Maluczkie Stadko było zajęte głównie wyznawaniem grzechów nad Kozłem Azazela. Ich teraźniejsza praca jest po części z dobrej, lecz głównie ze złej strony wykonywana przez ich dwoistość umysłów; dlatego nie jest wypełniana w sprawiedliwości i stąd będzie w większości spaloną. Lecz gdy będą oczyszczeni, będą przynosić Panu mięsną ofiarę w sprawiedliwości. Ich praca będzie chwalebną, bo przez posługę naszego Pana ku nim, będzie po ich oczyszczeniu prawdziwą. Na pierwszym miejscu nawrócą nominalny lud Boży do Prawdy, podanej w tomie I Wykładów Pisma Św. Pan buduje teraz Jego Przybytek Epifaniczny, którego Najświętszym miejscem jest część Maluczkiego Stadka narodzona z Ducha, którego Święte miejsce stanowią ci, którzy zatrzymali korony, którego Dziedzińcem jest Wielkie Grono i Młodociani Godni, a którego Obóz będą stanowić ci, którzy wytrwają w wierze w Jezusa jako ich Zbawiciela i Króla. Przybytek Epifaniczny jest właściwie ukompletowany, Dziedziniec w procesie ustawiania, to jest słupy są wstawiane; około 40 podziałów Wielkiego Grona już zostało postawionych między ludem w Prawdzie i w kilku latach reszta z wszystkich 60 słupów będzie postawiona. Potem biała opona będzie przywieszona do słupów i będzie przez nie trzymana, aby wszyscy w Obozie mogli ją oglądać. Ta biała opona wyobraża Chrystusa jako Zbawiciela i Króla. Zawartości 1-go Tomu mogą być dobrze streszczone przez wyrażenie: „Chrystus jako Zbawca i Król”. Taką będzie substancja poselstwa Wielkiego Grona, gdy będzie oczyszczone (Obj. 19:5; 4Moj. 8:20-22). To poselstwo będzie dane przez wykłady, kolporterkę, pracę strzelców, ochotników, rozmowy i przez pracę pasterską a zbory będą badać I tom metodą bereańską. W ten sposób nawrócą nominalny lud Boży do Prawdy I tomu – do Chrystusa jako Zbawcy i Króla – gdy