Teraźniejsza Prawda nr 246-247 – 1969 – str. 66
POWRÓT IJOBA DO POMYŚLNOŚCI I SIEDMIU SPECJALNYCH POMOCNIKÓW
(P 1952, 69)
Możemy być pewni, że wszystkie typy prorocze Słowa Bożego będą wypełnione, chociaż czasami — zazwyczaj gdy są połączone z próbami charakteru — wypełniają się one inaczej, niż to mogliśmy wiedzieć przed czasem. Jednak prorocze wnioski wyciągnięte przez brata Johnsona wypełniały się znamiennie i dalej wypełniają się według jego oczekiwań. Można to widzieć, np. co się tyczy jego przepowiedni opartej na ks. Ijoba 42:7-17 (E. tom 10, 599, 600). Na str. 599 czytamy, że „Stanie się to podczas sprawowania przez Johnsona służby kapłańskiej w sposób wykonawczy w sprawach służby Lewitów (4Moj. 4:28, 33; 7:8), iż Bóg odmieni stan Johnsona na lepszy od tego, jaki miał przed rozpoczęciem się jego kłopotów przedstawionych u Ijoba 1; 2, dając mu dwa razy tyle ile miał poprzednio” (Ijob 42:10). Rozumiemy, że to proroctwo wypełniło się przed jego śmiercią — podczas gdy służył on jako Kapłan.
Na tej samej stronie brat Johnson wyjaśnia, jak trzy grupy Lewitów nieoświecone Epifanią, a przedstawione w Elifasie, Bildadzie i Sofarze, zaczną się zwracać do niego, itd. i że Bóg „przyjmie służbę ofiarniczą Johnsona złożoną na ich korzyść, wznoszącą się jako kadzidło modlitwy do Boga przez zasługę Jezusa w. Ijob 42:9)”; ponieważ „Ijob jest figurą na urzędującego kapłana” (E. tom 10,532). Boskie zlecenie
kol. 2
podane u Ijoba 42:8 było dane począwszy od 1 listopada 1941 w poselstwie E. tomu 10, a trzy grupy Lewitów w różnych swoich członkach zaczęły krótko potem zwracać uwagę na to poselstwo. Należy pamiętać, że „gdy w proroctwie jest pokazany czas wydarzenia obejmującego długie trwanie na jego wypełnienie, to zazwyczaj początek a nie koniec tego wydarzenia jest pokazany” (E. tom 7,324; E. tom 5,59,64). Większość więc uznania Prawdy przez te grupy, ich oczyszczenie się i ich ofiarowanie Panu daru w sprawiedliwości (Mal. 3:3) należy jeszcze do przyszłości (P’51, 25); ale jak to jest przedstawione u Ijoba 42:8 następuje ono w związku z służbą ofiarniczą brata Johnsona na ich korzyść.
Było to w czasie gdy pozafiguralny Ijob „służył jako Kapłan”, iż Bóg zmienił jego stan na lepszy od tego w jakim znajdował się przedtem, „dając mu dwa razy tyle ile miał poprzednio”. Hebrajskie słowo przetłumaczone tu na „dwa razy” (tak jest w Biblii ang.) jest mishneh; to samo słowo jest przetłumaczone na „dwójnasób” u Jer. 16:18, o którym brat Russell mówi (B 241): „Hebrajskie słowo przetłumaczone „w dwójnasób” brzmi mishneh i oznacza drugą część, powtórzenie”. Izrael więc nie otrzymał dwa razy tyle lub dwakroć tak długie karanie, ale raczej ,,w dwójnasób czasu, czyli powtórzenie” — które skończyło się