Teraźniejsza Prawda nr 245 – 1969 – str. 64
„nie milczenie Syonu”, błędów, które zwodziły i ujarzmiły ludzkość całą, obłąkały niektórych kapłanów i zaślepiły Wielkie Grono oraz wielu Młodocianych Godnych. Atak na szatańskie świeckie błędy w Epifanii był uczyniony przez uległe Panu dwa gatunki pism przed chwilą wspomniane, lecz głównie przez ludzi światowych biegłych na odnośne przedmioty używających tych samych środków wyrażania, jakie były używane w czasie Paruzji. I pod tymi atakami i wyjawianiem, szatańskie religijne i świeckie błędy są coraz to więcej podkopywane. Pan nasz, który zarządza tym całkowitym atakiem w religijnych i świeckich względach, bez względu na to kogo On używa jako narzędzia, wypełnia przez to Swoją urzędową pracę, jako Ten, który siedzi, roztapiając srebro.
(19) Lecz On także siedzi urzędowo jako polerownik czyli jako Ten, który rozwija symboliczne srebro, Prawdę, jak nasz piąty punkt to również pokazuje. To znaczy, że On urzęduje jako Ten, który podczas Paruzji i Epifanii dawał postępującą świecką i religijną Prawdę pod uwagę Jego ludowi i innym, że ustawicznie wypracowywał i powiększał różne przedmioty i że w dalszym ciągu wyjaśnia, wykłada i dowodzi Jego nowe punkty, jakie są na czasie do zrozumienia i wprowadzenia. Jako wynik tego przychodzi ustawiczny wzrost całej wygłoszonej Prawdy i coraz to jaśniej rozwijają się jej różne części i szczegóły. Widzimy, że w religii On to czynił w czasie Paruzji, gdy czytamy pisma naszego Pastora, które ustawicznie objawiały nowe widoki Prawdy, a Pan ustawicznie doprowadzał je do jeszcze większej jasności. Widzimy także, że w Epifanii czyni On to sarno przez Teraźniejszą Prawdę i Zwiastuna Epifanii. Pan bez wątpienia uczynił to przez te pisma, choć w znacznie mniejszym stopniu, a także przez pisma i wykłady innych. Gdy do pewnego stopnia wydał przez te pisma pewne światło na’ świecką Prawdę mianowicie przez IV-ty Tom i Zwiastuna Epifanii, On rozwinął świeckie Prawdy podczas Paruzji i Epifanii głównie przez wykłady i pisma biegłych ludzi w świeckim oddziale nauki powyżej wspomnianym. I dla rozszerzania takiej Prawdy używał podobne powyżej wspomniane narzędzia do obalenia świeckich błędów.
kol. 2
(20) Drodzy Bracia i Siostry, chwalmy za to naszego Pana a nie narzędzia, które On używa, jako Tego, który siedzi – wykonuje urzędowe funkcje – roztapiając, polerując i rozpijając srebro Prawdy. Choć mamy uznawać Jego różne narzędzia, to mamy zawsze pamiętać o tym, że one nie są źródłem ani świeckiej ani religijnej Prawdy dla Kościoła i świata. Jedynym głównym źródłem jest Bóg, a najbliższym Niego Chrystus. Najwyższy honor jaki inni mogą mieć w tej łączności to przywilej, jako świeckich i religijnych sług Boga i Chrystusa. Taka postawa utrzyma ich w pokorze i powstrzyma innych (1) od czczenia posłańców, jak to czynią np. zwolennicy przewodu i (2) od gardzenia zwierzchnościami, jak to czynią np. ci, którzy odrzucają wszystkich ludzkich nauczycieli (Kol. 2:18; 2Piotra 2:10), a równocześnie uzdolni nas do wysokiego miłowania, czczenia i uwielbiania Boga i Chrystusa jako takich źródeł Prawdy oraz do uznania Jego sług tylko jak sług. Dlatego pamiętajmy zawsze o tym, że nasz Pan jest właśnie Tym, który siedzi roztapiając i polerując Prawdę, a nie Jego słudzy, chociażby ich używał jako Swe ręce i usta.
(21) Szósta część misji naszego Pana do Jego własności we Wtórej Obecności jest podana w słowach: „i oczyści [całkowicie wypoleruje, rozwinie] syny Lewiego i przepławi je, jako złoto i jako srebro”. Słowo przetłumaczone „oczyści” jest czasownikiem, z którego pochodzi rzeczownik oczyściciel lub polerownik podany poprzednio, który, jak widzieliśmy, nie wyobraża tego, kto odłącza żużel błędu, lecz Tego, który rozwija srebro Prawdy. Dlatego czasownik tu podany powinien być polerować, rozwinąć. Czasownik tu użyty w hebrajskim wskazuje na myśl kompletnego wypolerowania, rozwinięcia. Powyżej pod czwartym punktem widzieliśmy, że Pan uwalnia nas z naszych błędów, gdyż one są niszczącą częścią w rozwijaniu charakteru.
(C.d.n.)
DATA WIECZERZY PAŃSKIEJ W ROKU 1970
Podajemy do wiadomości wszystkim drogim braciom i siostrom, że data obchodzenia Wieczerzy Pańskiej przypada w roku 1970 dnia 20 marca po godzinie 18-tej.