ZSUMOWANIE PRACY W POLSCE

Od 1 października 1967 r. do 30 września 1968 r.

KORESPONDENCJA Otrzymano listów i pocztówek – 831 Wysłano listów i pocztówek – 987 CYRKULACJA LITERATURY Teraźniejsza Prawda – 14200 Mannien – 166 Cienie Przybytku – 125 Broszur „Nauki Świadków Jehowy” – 124 Broszury, pytania do pierwszego tomu – 20 SŁUŻBA PIELGRZYMSKA I EWANGELICZNA Pielgrzymów – 1 Pielgrzymów posiłkowych – 32 Ewangelistów – 25 Publicznych i półpublicznych zebrań – 1235 Osób biorących udział w tych zebraniach – 50833

Zebrań domowych – 3110 Osób biorących w nich udział – 67.635 Kilometrów przebytych w podróżach – 33.1791 FINANSE Dochód: Dobrowolne datki – 7200 zł Prenumerata książek i sprzedaż – 51.150 zł Nadwyżka z ostatniego roku – 28.691,50 zł Razem – 87.041,50 zł Rozchód: Wydawnictwo Ter. Prawdy – 48.121,05 zł Na pielgrzymów i ewangelistów – 5500 zł Wydatki biurowe – 2228,30 zł Razem – 55.849,35 zł Nadwyżka w funduszu – 31.192,15 zł

DZIĘKCZYNIENIE PANU

„Dziękujcie Panu [wg Biblii ang.], albowiem jest dobry; albowiem na wieki miłosierdzie
jego” (Psalm 136:1).

      Niewdzięczność jest jednym z najmniej wybaczalnych błędów, lecz niestety wszędzie jest okazywana. Biedny i bogaty, uczony i prostak, wszyscy ogólnie mówiąc okazują, że wyrośli w duchu niewdzięczności, niezadowolenia, narzekania, nie okazywania dziękczynienia itd., a to w obliczu największych błogosławieństw jakie świat kiedykolwiek doznał. Z brzaskiem Nowej Ery, Tysiącletniego panowania Chrystusa, Bóg zdaje się otworzył swoją rękę zsypując wszędzie błogosławieństwa: „Otwierasz rękę twoją, a nasycasz, wszystko co żyje” – z wyjątkiem zbuntowanego człowieka. Im więcej spływa błogosławieństw na rodzaj ludzki w ogólności, im więcej otrzymują inteligencji, tym mniej zdają się rozpoznawać Fontannę, Źródło, tych błogosławieństw i łask. Wydaje się paradoksem, lecz niestety jest prawdą, że dzień największych błogosławieństw i łask jakich świat kiedykolwiek doznał, jest także dniem największej niewdzięczności i niezadowolenia jakie kiedykolwiek były znane.

      Możemy nauczyć się lekcji od bydlęcia. Ono traktuje człowieka jako swego boga – i to jest właściwe. To było bowiem Boskim zarządzeniem, ażeby człowiek był bogiem dla zwierząt, ryb i ptactwa. Człowiek został stworzony na obraz i podobieństwo swego Stwórcy, który jest Bogiem wszechświata (1Moj. 1:26-28). Ze wstydem powinniśmy zdać sobie sprawę z tego, że „zna wół gospodarza swego i osioł żłób pana swego” (Izaj. 1:3) a człowiek powszechnie ignoruje swego Stwórcę i zdaje się zapominać o uznaniu Go!

      Istnieje pewna przyczyna tego wszystkiego. Budowa mózgu człowieka wskazuje, że cześć
kol. 2
i wdzięczność dla Boga były zamierzone jako część naturalnego usposobienia rasy ludzkiej. Organy czci, uwielbienia i duchowości znajdują się na szczycie ludzkiego mózgu. Dlatego było pomyślane, ażeby człowiek w niczym nie znalazł tyle przyjemności, pokoju i zadowolenia jak w poznaniu swego Boga i uznaniu swoich obowiązków w stosunku do Niego. Dlaczego więc ta niechęć do Boga, ten wysiłek aby Go zapomnieć, to ignorowanie Jego błogosławieństw i łask oraz usiłowanie uznania tego wszystkiego jako spraw przypadku, działania sił natury? Dlaczego domowy pies okazuje w większej mierze ducha lojalności, czci, posłuszeństwa i ufności w stosunku do swego pana, aniżeli człowiek o wyższym intelekcie i zdolnościach uprawia w stosunku do Boga wszystkich łask, Ojca miłosierdzia (2Kor. 1:3)?

„NIEPRZYJACIEL TO UCZYNIŁ”

      Jezus w przypowieści o pszenicy i kąkolu (Mat. 13:24, 30, 36-43) wskazał, że „dobre nasienie są synowie królestwa” – prawdziwe, lojalne dzieci Boże urodzone przez czystą Prawdę Jego Słowa. Stwierdził też, że gdy Apostołowie zasną („a gdy ludzie zasnęli”) w śmierci nieprzyjaciel, Szatan, zasieje pole pszeniczne nasieniem kąkolu, którym jak wyjaśnia „są synowie onego złego” – imitacja chrześcijan, jakkolwiek z drugiej strony mogą być dobrymi, szlachetnymi, moralnymi i zasługującymi na szacunek, to jednak niektórzy z nich są zupełnie światowymi, hipokrytami itd., a wszyscy oni są zrodzeni przez fałszywe szatańskie zasady postępowania i praktykowania oraz fałszywe doktryny, które Św. Paweł

poprzednia strona – następna strona