WIECZERZA PAŃSKA

      Ta sama myśl jest nauczana w Wieczerzy Pańskiej: Nasze jedzenie chleba przedstawia nie tylko to, że przyswajamy sobie przebaczenie, ale także, że przyswajamy sobie to, czym Jezus był – doskonałą istotę ludzką z prawem do życia i prawami życiowymi – „To jest [to przedstawia] ciało moje, które za was bywa łamane”. Przyswajając więc sobie wiarą zasługę Jezusowego okupu jesteśmy usprawiedliwieni przed Bogiem – nie w tym znaczeniu, że jesteśmy rzeczywiście usprawiedliwieni lub uczynieni doskonałymi jako istoty ludzkie, ale że jesteśmy poczytani za doskonałych przez przypisanie nam zasługi Jezusowej. W naszym usprawiedliwieniu (1) Bóg przebacza nam grzechy, a (2) sprawiedliwość Chrystusowa jest nam przypisana jako nasza sprawiedliwość (Rzym. 3:21,22; 10:4; 1Kor. 1:30; 2Kor. 5:21; Gal. 2:16; 3:22; Filip. 3:9). Zasługa więc Jezusowa nie tylko wymazuje wyrok, ale także udziela doskonałe człowieczeństwo ze stosownymi prawami Kościołowi w sposób przypisany, a światu w sposób rzeczywisty.

      Z T.P. ’35, 57, kol. 2, par. 2 i P ’49, 39, kol. 2 dowiadujemy się, że Mat. 26:28; Mar. 14:24 według ich sformułowania podają nam obraz usprawiedliwienia z wiary, symbolizujący przypisanie Kościołowi wszystkich błogosławieństw Nowego Przymierza, które rzeczywiście będą udzielone światu w Tysiącleciu i w jego Małym Okresie. W tych więc dwóch ustępach Jezus odnosi się do kielicha, symbolizującego Jego krew Nowego Przymierza. Gdybyśmy rzeczywiście byli pokropieni krwią Nowego Przymierza, to nasze usprawiedliwienie byłoby rzeczywiste, a nie przypisane. Ale ponieważ nasze usprawiedliwienie jest tylko przypisane, więc niezależnie od Nowego Przymierza jesteśmy tylko w sposób przypisany pokropieni krwią Jezusa (1 Piotra 1:2; Rzym. 3:24-28; Filip. 3:9).

      W 1Kor. 10:16,17 Apostoł wyjaśnia, że chleb przedstawia również człowieczeństwo Kościoła, a kielich śmierć Kościoła z naszym Panem jako część (nie Jego
kol. 2
ceny okupu, Jego równoważnej ceny za doskonałego człowieka Adama, który utracił swoje życie przez nieposłuszeństwo, ale) Jego ofiary za grzech. Nasz Pan podaje tę samą myśl w Ew. Łuk. 22:20 według poprawnego tłumaczenia (T.P. ’35, 57, kol. 2, par. 2 i nast. na str. 58).

      Gdy wchodzimy w okres Pamiątkowy, to radujmy się więcej niż kiedykolwiek w usprawiedliwieniu, które posiadamy przez spożywanie ciała Jezusowego – będąc usprawiedliwieni przez ofiarę Jego człowieczeństwa – przez przyswajanie sobie naszej części ludzkiego usprawiedliwienia, radujmy się również, że wkrótce cały świat będzie miał przywilej jedzenia tego ciała – przyjęcia łaski Bożej w wymazaniu ich ludzkich grzechów i słabości i zrozumieniu, że wszystkie te błogosławieństwa czasów restytucji – błogosławieństwa Tysiąclecia – będą im dane, ponieważ Chrystus umarł za ich grzechy i ponieważ dał im do jedzenia Swoje ciało. Myśl, że obchodzimy śmierć Jezusa, Jego złamane ciało i przelaną krew na naszą i świata korzyść, wywiera na nas głębokie wrażenie (1Jana 2:2; 1Tym. 4:10). Niechaj nasze rozmyślanie szczególnie przyciągnie nas bliżej do naszego Ojca Niebieskiego i naszego drogiego Pana i Zbawiciela! W dodatku do tego artykułu radzimy naszym drogim czytelnikom, by sobie przeczytali jeden lub więcej z poprzednich artykułów o Wieczerzy Pańskiej w związku z ich pamiątkowym rozmyślaniem. Zazwyczaj one znajdują się w marcowych wydaniach Teraźniejszej Prawdy (wyjątkowo ten artykuł jest opóźniony – przyp. red. polskiej).

      Jeżeli Bóg dozwoli, to Zbór Filadelfijski będzie obchodził Pamiątkę Pańską w kaplicy Domu Biblijnego w Chester Springs, Pa., o godz. 8 wieczorem 10 kwietnia. Spodziewamy się, że drodzy bracia w różnych częściach świata nie zaniedbają zaproszenia Pańskiego danego Jego wiernym, aby „obchodzić święto”. Oby to było uczynione z radością serca i z należytym ocenieniem uroczystości, tak w odniesieniu do ofiary naszego Pana, jak i w odniesieniu do ślubów naszego poświęcenia, aby być umarłym dla siebie, a ożywionym dla Boga!

kol. 1

CZAS ŻĘCIA

(Popr. przedruk – Ciąg dalszy z T. P. ’68, 47)

      Dzień z wiersza 1-go jest okresem Epifanii. W ciągu tego dnia Meraryccy i Gersoniccy Lewici otrzymują swoje pozafiguralne wozy – organizacje. Przynajmniej trzy z nich znalazły się w posiadaniu tychże; dwa z nich znajdują się teraz widocznie w rękach późniejszych braci; i fakty te dowodzą, że Wybrani zostali popieczętowani na swoich czołach zanim te trzy organizacje – to jest W.T.B. & T.S., P.P.A. i B.S.A. – dostały się w posiadanie
kol. 2
pozafiguralnych Merarytów i zanim dwie inne dostały się do rąk tych, którzy zdają się być pozafiguralnymi Gersonitami. Kiedyś później będziemy mieli coś dalszego i interesującego do napisania dla naszych drogich Czytelników o 4Moj. 7:1-9.

     (14) W ustępie Ezech. 44:1, 2 zawarty jest dowód dla naszego tematu. Brama widziana tutaj jako zamknięta wyobraża ożywione usprawiedliwienie, które było udziałem tych, którzy mieli być niebawem spłodzeni z Ducha.

poprzednia strona – następna strona