Teraźniejsza Prawda nr 233 – 1967 – str. 63
należącego do naszego Arcykapłana” (E. tom 8, 457; T.P. ’37, 10, szp. 2).
(63) To, że Wielkie Grono jest wyższą klasą w Boskiej ocenie od Młodocianych Godnych, jest pokazane przez fakt, iż Bóg mianował spośród dobrych Lewitów, a nie spośród Młodocianych Godnych wodza dobrych Lewitów i dobrych Młodocianych Godnych; tzn. mianował On jednostkę do oświecania, prowadzenia i kierowania nimi w celu sprawowania takiej służby dopiero po „przemianie” ostatniego członka Małego Stadka. Ponieważ nie ulega wątpliwości, że członek Wielkiego Grona nie otrzymałby takiego nadzoru nad wyższą klasą albo służbę wobec członków wyższej klasy. W roku 1941 Bóg przez Posłannika Epifanii pokazał braciom w ogólności, że ten, który jest wyobrażony przez Baana (Ezdrasz 2:2; E. tom 10, 213) był naznaczony przez Boga jako wódz dobrych Lewitów, a bracia oświeceni Epifanią z radością uznali go za takiego. Zdając sobie sprawę, że pozafiguralny Baana był mianowany przez Boga jako „wódz dobrych Lewitów i dobrych Młodocianych Godnych” br. Johnson rozpoznał, iż po jego śmierci pozafiguralny Baana będzie tym, który ma również służyć w urzędzie interesowym jako opiekun wykonawczy, aby „zarządzać finansami i prawem własności Świecko Domowego Ruchu Misjonarskiego”. Dlatego później polecał (T.P. ’48, 28), aby był zatwierdzony lub wybrany jako taki przez braci zgromadzonych na konwencji, co też zostało uczynione w roku 1948.
(64) To, że w Boskiej ocenie Wielkie Grono jest wyższą klasą od Młodocianych Godnych i że dobrzy Lewici są najwyższą klasą w Wielkim Gronie, jest pokazane przez fakt, iż wódz dobrych Lewitów stał się pierwszym członkiem pozafiguralnego drugiego obracanego chleba (3Moj. 23:16-21), który był przedstawiony Bogu. W dniu 11 listopada 1923, który był pozafiguralnym pięćdziesiątym dniem, Zielonymi Świątkami (od października 1923 do października 1924 – E. tom 5, 54-60), Pan przedstawił „Ojcu Kościół w jego dwóch częściach jako takich [Małe Stadko i Wielkie Grono] oddzielne i odrębne”, jako dwa pozafiguralne obracane chleby (E. tom 5, 57). ,,W skończonym obrazie przedstawienie drugiego chleba, tzn. tego, który przedstawia Wielkie Grono reprezentuje przedstawienie oczyszczonego [nasze podkreślenie] Wielkiego Grona jako takiego” (str. 56). Zaś w E. tomie 10, 585, brat Johnson odnosi się do „wodza dobrych Lewitów jako do pierwszego członka z drugiego obracanego chleba przedstawiającego Wielkie Grono w skończonym obrazie [nasze podkreślenie], który to obraz zaczął się wtedy [11 listopada 1923] wypełniać”.
WÓDZ LUDU BOŻEGO W OGÓLNOŚCI
(65) Ta sama rzecz jest pokazana przez fakt, że Posłannik Epifanii przedstawił później tego, który jest reprezentowany przez Baana, jako wodza w szerszym zakresie aniżeli tylko w zakresie odnoszącym się do dobrych Lewitów i dobrych Młodocianych Godnych – on wtedy przedstawił go jako wodza Wielkiego Grona
kol. 2
i Młodocianych Godnych w ogólności, tak jak to następujący list (T.P. ’51, 20, szp. 1; T.P. wyd. we Francji ’54, 39, pyt. 5) napisany przez Posłannika Epifanii do niego wykazuje: „Zauważyłem, że Pan nakreślił większą pracę dla Ciebie, o której jest mowa zwłaszcza w 19 rozdziale Objawienia … masz przed sobą większą pracę do wykonania, aniżelim kiedykolwiek wspominał Ci o tym … Zauważ, iż słowa te są częścią poselstwa Wielkiego Grona i Młodocianych Godnych, którzy mają to poselstwo rozgłosić, a których Ty jesteś wodzem po mojej śmierci … Tak jak Bóg rzekł do Jozuego przez Swego posłańca, tak ja mówię Tobie, mój umiłowany bracie, zmacniajże się i mężnie sobie poczynaj, a Pan będzie z Tobą w tej walce i poprowadzisz Wielkie Grono i Młodocianych Godnych w zwycięskiej wojnie dla Pana. Ja będę obserwował Cię spoza zasłony jak Ty będziesz prowadził Wielkie Grono i Młodocianych Godnych w tym sporze”.
Jego autorytet do mówienia, że będzie on czuwał spoza zasłony znajduje się, np. w urzędowych funkcjach Itamara (T.P. ’46, 15, par. 15) na podstawie których br. Johnson oświadczył (T.P. ’49, 47, pyt. 2): „Anioł Kościoła Laodycejskiego składa się z onego Sługi i Posłannika Epifanii, a ci dwaj, jako siódmy anioł z Objawienia, będą trąbić w siódmą trąbę – obwieszczać Prawdę – przez całe tysiąc lat. Nasz Pastor pod Jezusem będzie dawał stosowną Prawdę dwunastu częściom pozafiguralnego przybytku, a Posłannik Epifanii będzie dawał stosowną Prawdę Wielkiemu Gronu i Młodocianym Godnym podczas tego okresu, bo trzeba pamiętać, że siódmy anioł trąbi w symboliczną trąbę przez całe tysiąc lat”.
POZAFIGURALNY HIRAM
(66) Ta sama rzecz jest pokazana przez fakt, że Posłannik Epifanii zwrócił uwagę na tego, który jest reprezentowany przez Baana, a który w zastosowaniu na Epifanię jest również reprezentowany przez króla Hirama, który „miłował Dawida po wszystkie dni” (Dawid reprezentuje br. Russella) i pomagał mu w budowaniu domu (1Król. 5:1-3; 2Kron. 2:3; P ’53, 91, 92; T.P. wyd. we Francji ’56, 12, szp. 2) oraz dodatkowo był specjalnym pomocnikiem Salomona (w pozafigurze br. Johnsona) w budowaniu Świątyni i w innych przedsięwzięciach (1Król 5-10; 2Kron. 2-9). Podczas gdy urzędowe funkcje wykonawcze, nauczycielskie i pasterskie są zawarte w kierownictwie pozafiguralnego Baany nad dobrymi Lewitami i dobrymi Młodocianymi Godnymi, tak jak dziewięciu innych wodzów grup lewickich wykonywało podobne urzędowe funkcje w poszczególnych grupach (E. tom. 10, 213), to urzędowe funkcje obecnego kierownictwa ludu Bożego w ogólności są reprezentowane przez urzędowe funkcje obu Hiramów: Hirama króla i Hirama rzemieślnika. Wykonawcza urzędowa funkcja jest szczególniej pokazana w urzędowych funkcjach króla Hirama, aczkolwiek zarys nauczania nie jest wykluczony, ponieważ król Hiram posłał do króla Salomona „sto i dwadzieścia talentów złota” – uznane przez