Teraźniejsza Prawda nr 1 – 1921 – str. 2
EPIFANIA WŚRÓD NAS
Wszyscy Badacze Biblii są zapoznani z faktem, że Wtóre Przyjście Jezusa przechodzi trzy okresy, pokazane przez greckie słowa: „Parousia, Epiphaneia albo Apokalypsis i Basileia. Nie wszyscy są obeznani z tym, że od czasu śmierci „wiernego Sługi” przeszliśmy z Paruzji (obecności) do Epifanii (jasnego przyświecania) i odtąd, okres ten nazywać będziemy w polskim języku „Epifania”. Dla zdrowo myślącego wiernego dziecka Bożego, znajduje się obecnie wiele jasnych dowodów potwierdzających to. Tak jak Paruzja przyniosła ludowi Bożemu wiele świadomości odnośnie Kościoła i świata, z punktu zapatrywania Planu i Słowa Bożego, na tej podstawie i wypracowana w harmonii z tym światłem Epifania dodaje bardzo wiele do tego co dzieci Boże przedtem posiadały i szczegóły, które wielce interesują i zadowalniają cichych lecz z pewnych przyczyn nie mogły być przed tym wyrozumiane.
Odnośnie ludu Bożego, szczegóły te na pewno odnoszą się więcej do Wielkiego Grona, aniżeli do Maluczkiego Stadka, chociaż więcej jest znajome Maluczkiemu Stadku, niż Wielkiemu Gronu, i rozumie się, iż będą prędzej przyjęte przez Małe Stadko jak przez Wielką Kompanię. Pierwsze zakresy światła Epifanii odnoszą się także do ofiarowanych niespłodzonych z Ducha, którzy zostali nazwani „Nowoczesnymi świętymi” i którym Bóg, jeśli okażą się wiernymi aż do śmierci a da dziedzictwo razem z świętymi Starego Testamentu. Znajduje się również ilość światła i dla usprawiedliwionych, trwających w wierze okupu, i którzy mają w nienawiści nieprawość a miłują sprawiedliwość. Odnośnie klasy wtórej śmierci, również trochę światła jest obecnie widocznem. Co się tyczy nominalnego ludu Bożego – politycznego, eklezjastycznego, i arystokratycznego – Epifania dodaje także swego światła z wzmagającą się świetnością a szczególnie o tych, którzy są przedstawieni w Hazaelu i Jehu. – 1 Król. 19:16, 17.
Nie tylko, że specjalne działalności tych różnych grup wypełniają się w czasie Epifanii,
kol. 2
ale w dodatku, dzieło Epifanii Chrystusa z poza drugiej zasłony jasno wyjawia rodzaj i jakość tych czynności, jak i też rzuca szczególne światło na typy, symbole i proroctwa Pisma świętego, odnośnie działalności tych klas w periodzie Epifanii. Nasz Pan jeszcze zwraca uwagę Swojemu ludowi, szczególnie Małemu Stadku, ku wyrozumieniu zupełnego znaczenia różnych zarysów Pisma Świętego dotyczących tych klas, w łączności z ich działalnością i stanowiskiem w czasie Epifanii.
Upodobało się Panu nas uświadomić cokolwiek tym światłem Epifanii – nie przez natchnienie, ani nasze wielkie talenty, których sobie nie przypisujemy – lecz przez łaskawe oświecenie naszych starannych badań Pisma Świętego; przez obserwację różnych zdarzeń w Kościele i poza Kościołem, w świetle Biblii, i przez wprowadzenie nas do otaczającego położenia, a szczególnie dotyczącego ofiarowanych. Ta iluminacja zwykle przyszła po tym doświadczeniu, i zdaje się nam jakoby to było wynagrodzeniem za wierne bronienie spraw Maluczkiego Stadka, przeciw ambitnym przywłaszycielom władzy i dążeniom pewnych wodzów w Prawdzie. Nie myślimy, że Pan udzielił nam tej świadomości jedynie ku naszej przyjemności, ale ku pożytkowi wszystkiemu ludowi Bożemu, w jakimkolwiek stanie są, aby ją otrzymać. Z tej przyczyny, tak jak Pan będzie nam zsyłał pokarm na czas słuszny i zaopatrywał w finansowe potrzeby, będziemy takowe podawać od czasu do czasu w tym Piśmie, mając nadzieję, że przyniesie ono korzyść i zadowolenie wszystkim dzieciom Bożym. W tym podzielonym na różne przedmioty Piśmie, podajemy ludowi Bożemu małą część wzmagającego się światła Epifanii. Naszym zamiarem jest tylko dopomagać, a nie ranić, nadmienić, lecz nie zmuszać nikogo do przyjęcia tych Biblijnych myśli. Aby upodobało się naszemu drogiemu Panu błogosławić ku odświeżeniu wszystkich nas, jest naszym gorliwym pragnieniem i modlitwą, co On łaskawie uczyni jeśli jesteśmy wiernymi.
OSTATNIE WSPOŁ-CZYNY ELIASZA I ELIZEUSZA
„Eliasz . . . uderzył nim wody . . . gdy oni przecie szli rozmawiając, oto wóz ognisty i konie ogniste rozłączyły obydwóch … I Elizeusz wziąwszy płaszcz Eliaszowy … i on uderzył nim wody. 2 Król. 2: 8, 11, 13, 14
Od kilku lat lud Pana miał przywilej słyszeć wiele rzeczy względem zdarzających się doświadczeń stowarzyszonych proroków Elijasza i Elizeusza. „On Sługa” pisał, i mówił tak dobrze